Ortadoğu’da yeni bir güç ekseni oluşuyor veya oluşturuluyor. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Obama 2009 yılından beri dış politikada Uzak Doğu’yu kademe kademe öne çıkarmakta. Son olarak Kasım 2012 Uzak Doğu ziyaretinde açıkça, bundan böyle Uzak Doğu ve de özellikle Çin’in ABD dış politikasının temelini oluşturacağını söyledi. Obama’nın sözleriyle: “Asya Pasifik bölgesi ABD’nin geleceğinde, yalnız ekonomik değil politik ve güvenlik hedeflerimiz açısından da,  en önemli bölgelerden birisidir.”Suriye’de iki yıldır devam etmekte olan iç savaş, bu ülkenin kuzeyinde de özerk bir Kürt Bölgesi oluşumunu son haftalar içerisinde hızlandırmıştır. Doğal olarak bu bölge de Türkiye ile ekonomik entegrasyona gidecektir. Akdeniz’e çıkışı olmayan bu bölgeler yaşamak ve gelişmek için Türkiye ile sıkı ilişki içerisinde olmak zorundadırlar. Gerek Irak gerekse Suriye’deki Kürt toplumunun son on yılda Arap egemenliğine karşı gelmesi onları siyaseten de Türkiye’ye bağımlı kılmaktadır.
Nüfus olarak en kalabalık Kürt toplumunun yaşadığı Türkiye iç politikasında son altı aydır yürütülen “barış süreci” ile, Türkiye sınırları içerisinde yaşayan Kürtler, kısmen de olsa, ilk defa kısıtlı bir yerel özerkliğe sahip olacaklardır. Böylece dört ülkede yaşayan Kürtler, İran hariç olmak üzere, yalnızca belli bir özerklik kazanmanın dışında, bu yeni güç ekseninde yer alarak Orta Doğu’da önemli bir unsur haline geleceklerdir.

Ülkemizin güney komşuları yeniden şekillenmekte. Sekiz yıllık ABD işgalinden sonra Amerikan silahlı güçlerinin Irak’tan çekilmesi, bu ülkedeki dengelerde hızlı bir değişimi de beraberinde getirmekte. 2003 yılından beri Irak’ın bütünlüğünü koruyup koruyamayacağı konusunda tartışmalar yürütülürken, şimdi aniden yeni bir parçalanma seçeneği ortaya çıkmış durumda. Bölge politikaları itibariyle bağımszılığını ilan edemeyen Kuzey Irak Kürt Özerk Bölgesi uzun süreden beri ülkenin en güvenli ve istikrarlı bölümüm oluşturmaktaydı. Şimdi de Sünni Cumhurbaşkanı Yardımcısı Haşimi’nin, Şii Başbakan Maliki’nin önayak olduğu tutuklanma emrinden kaçarak bu bölgeye sığınması yeni olasılıkları açığa çıkardı.

Bu yazı Deniz Gökçe’nin Akşam Gazetesinde 7 Kasım 2011 tarihinde yayınlanan “Arap Baharı İlk Meyvesini Verdi” yazısından esinlenerek yazılmıştır.

Tunus, Mısır, Libya ve sırada Yemen, Suriye sonrada Suudi Arabistan ve diğerleri... Arap Baharı İslam ülkelerinde bugün “demokrasi” olarak adlandırdığımız Batı benzeri yönetim şeklinin İslam inancına sahip toplumlarda ne derecede uygulanabileceği konusunda kayda değer bir değişimi haber veriyor.
Anayasasına göre laik fakat gene de din eğitiminin yapıldığı ve din adamalarına devlet tarafından bütçesinde hatırı sayılır bir dilim ayıran Türkiye Cumhuriyeti model olarak alınabilir mi?